Autyzm – diagnoza i terapia
Osoby z autyzmem mają do przejścia o wiele dłuższą drogę w rozumieniu świata, emocji i socjalizacji niż większość z nas. Są to nietypowe dla nas ścieżki, szczególnie jeśli chodzi o sposób komunikacji, przetwarzania informacji, organizacji zachowania, relacji z ludźmi. Uważne przebywanie z dziećmi, młodzieżą i młodymi dorosłymi z autyzmem jest fascynującą i pokorną nauką o człowieku. Jednocześnie często bywa wyzwaniem, wymagającym rodzicielstwem. W zależności od rodzaju funkcjonowania osoby z autyzmem potrzebują różnorodnego wsparcia w nawiązywaniu i utrzymywaniu adekwatnego kontaktu z innymi, stymulacji rozwoju, rozumienia i radzenia sobie z różnicami. Wiemy jednak że dla rozwoju osób z autyzmem we współczesnym świecie, w terapii i edukacji, szczególnie wczesnej, możemy zrobić bardzo wiele.
Pomoc z zakresu autyzmu
Każda osoba, także ta z autyzmem jest inna, każda ma swoje doświadczenia, które na nią wpływają, możliwości, ograniczenia, preferencje i rodzinę. Nie spotkaliśmy dwóch takich samych osób z autyzmem w naszym szerokim doświadczeniu spotkań z setkami dzieci, młodzieży i dorosłych.
Jednocześnie wiemy, że dobra terapia to świadomość mechanizmów mózgowych trudności neurorozwojowych jak i procesów psychologiczno-społecznych, pojawiających się w rozwoju. Pełne doświadczenie rozwojowe zdobywamy gdy zaczynamy wchodzić w kontakt, próbować budować więź z bliskimi, światem, gdy zaczynamy się uczyć i chcemy wpływać na ludzi. W tych sferach zauważamy różnice u dzieci z autyzmem.
W STER realizujemy i tworzymy standardy wielopoziomowej terapii osób z autyzmem, które mają na celu wyrównywanie deficytów na poziomie indywidualnym, ale także pracowanie z systemem rodzinnym i edukacyjnym nad adekwatnym rozumieniem charakterystyki funkcjonowania w zależności od etapu i możliwości rozwoju. W ten sposób zapobiegamy usztywnianiu rozwojowych nieadekwatności, objawów, roli słabszego, poprawiamy funkcjonowanie, budujemy potencjał.
Wiemy w jaki sposób stymulować rozwój, tak aby samodzielność w życiu dorosłym była możliwa w jak największym zakresie; nie tylko praktycznym, ale samoświadomościowym i przede wszystkim relacyjnym.
Z tych względów od kilku lat decydujemy się na systematyczne łączenie terapii poznawczo-behawioralnej, neuroterapii z psychoterapią opartą na kontakcie, więzi i w procesie, a za tym; tworzenie i realizowanie wysokich standardów specjalistycznej pomocy w terapii autyzmu, szczególnie wysokofunkcjonującego.
W miarę potrzeb zapewniamy wsparcie także rodzeństwu dzieci z autyzmem.
Towarzyszenie dzieciom, młodzieży i ich rodzinom przez kilka lat na różnych etapach rozwojowych pokazuje, że nie jednostronne, a uważne i wielorakie podejście sprawdza się i buduje rozwój, siłę dziecka i rodziny. Wsparcie rodziny wymaga zaangażowania i motywacji do pracy nad relacjami, które będą się zmieniać w zależności od momentu w terapii. Usamodzielnianie, praca nad komunikacją i myśleniem u dziecka z autyzmem wymaga zmian w rodzinie, przez co przeprowadzają terapeuci. Dziecko funkcjonujące przede wszystkim w rodzinie, poprzez swoje umiejętności, ale także deficytowe obszaru wchodzi w interakcje rodzinne mogąc podtrzymywać swoje trudności. Odpowiednia praca rodzinna nie pozwoli na to, razem z pracą wykonaną w gabinecie, umożliwi przejście na kolejne etapy rozwojowe z wyposażeniem neuronalnym bez obaw regresji w układzie nerwowym. Rodzina uczy się w jaki sposób stawiać wymagania między sobą, tak, żeby układ nerwowy dziecka wzmacniał to co jest wypracowywane na terapii. Takie zmiany odznaczają się trwałością.
Do tej pory każda osoba z którą mieliśmy okazję pracować konsekwentnie, zaskoczyła nas mimo swoich trudności. Przyjemność z podjętych wyzwań w terapii nie przychodzi zwykle szybko, ale daje dłuższe efekty, większą elastyczność rozwoju i obopólną satysfakcję.
