Terapia grupowa

Aby nazwać zajęcia grupowe terapią grupową musi nastąpić kwalifikacja w czasie terapii indywidualnej przez doświadczonego w tym zakresie psychologa/psychoterapeutę.

Odpowiedni dobór osób nie tylko pod kątem trudności, ale także (co bardzo ważne) ze względu na różnice i predyspozycje indywidualne jest niezbędny. Może on umożliwiać lub zaburzać terapeutyczny proces grupowy i rozwój osób w grupie. Jest to odpowiedzialnością osób kwalifikujących i prowadzących terapię.

Dalszy dobór metod i technik, aktywności, reguł a także postępy są uzależnione od tego pierwszego etapu i ściśle związane z procesem. Oznacza to na przykład, że nie każda grupa 3 czy 11 latków zebranych w celu wspólnych aktywności zaproponowanych przez psychologa będzie terapią grupową. Nieodpowiednio  (lub nie) przeprowadzona kwalifikacja może przynieść więcej szkód niż pożytku. Ma to szczególne znaczenie wśród dzieci i dorosłych z autyzmem, problemami neurozrowojowymi, zaburzeniami emocjonalnymi, lękami, zaburzeniami zachowania czy wycofaniem społecznym, DDA, ofiarami przemocy, a takim osobom jest proponowana terapia grupowa.

Terapia grupowa jest szerszą i trwalszą formą pomocy niż trening umiejętności społecznych, który skupia się tylko na zachowaniach. Trening taki jest naturalną częścią terapii grupowej, rozszerzonej o pracę na relacjach, a w STER także, o elementy neuroterapii.

Na grupie ujawnia się, przeżywa i przepracowywuje trudności, które utrudniają życie społeczne, rozumienie siebie, mentalizowanie, rozwijanie czy regulowanie relacji na poziomie wieku. 

Jak każda terapia, także i grupowa powinna być prowadzona przez osoby do tego przygotowane, doświadczone i poddawana superwizji.

Efekt terapeutyczny grupy zachodzi nie tylko w behawioralnych wymaganiach, ale także w dynamicznym, relacyjnym, systematycznym procesie. 

Realizujemy te standardy.