Terapia dorosłych z ASD (ASC), terapia par.

   1.  Prowadzimy terapię indywidualną psychologiczną, psychoterapię neurorozwojową dorosłych osób z ASC. 

Spotykamy się z  różnymi grupy pacjentów dorosłych z ASD ( ASC).

Z uwagi na  polskie prowadzenie terapeutyczne, system orzecznictwa,  przemiany ostatnich 20 lat oraz własne możliwości- jest grupa młodych  dorosłych,  ( w wieku 20-30 lat) którzy są niesamodzielni. Mieszkają z rodzicami i szereg spraw ich funkcjonowania zależny jest od rodziny.  Ta zależność rośnie razem z latami i kompensacjami. Rodzina nauczyła się wspólnego funkcjonowania i niejednokrotnie nie przechodzi okresu separacji wspólnie, wykazując objawy cierpienia i zmartwień.

Kiedy system szkolny nie obejmuje ich już mierzą się z kolejnym etapem który często pokazuje to czym wcześniej się nie zajmowano, czego system pomocy nie zaopiekował. Rodzice są starsi i mierzą się z bezradnością pomimo wielu lat pracy nad dzieckiem.  To jest jedna grupa pacjentów. Tu, konieczne jest żeby w terapii funkcjonowali rodzice.  System prawno-pomocowy nie jest spójny i  wszystkim w rodzinie potrzebne jest wsparcie oraz pomoc w przejściu przez trudniejsze niż zwykle procesy separacyjne.

Potrzebne jest do tego i rozumienie natury procesów separacyjnych i rozumienie ASC, także w kontekscie psychoterapii i neuropsychologii.

Zazwyczaj po kwalifikacji która pozwoli rozeznać historię rozwoju, historię terapii oraz możliwości indywidualne ustala się setting terapeutyczny obejmujący zwykle terapię indywidualną, grupową oraz pracę rodzinną.

Inną grupą dorosłych pacjentów są pacjenci zgłaszający się sami, z diagnozą lub diagnozujący się, którzy zdołali fizycznie odseparować się od rodziny, często mając pracę, próbując swoich sił w związkach jednak zgłaszają potrzeby pracy nad regulacją emocjonalną lub rozumieniem relacji czy nadbudowanymi w  rozwoju objawami, które prowadzą ich do szukania pomocy dla siebie.         W takich sytuacjach kwalifikacja pomaga ustalić i możliwości i cele terapii i Jej formę. Jest to kwestia bardzo indywidualna.

   Motywacja dorosłej osoby, system prawno-pomocowy bardzo mocno uzależnia pracę terapeutyczną od zaangażowania w terapię, która w przypadku dorosłości jest różnorodna,                        jak i rozumienie z dystansu obszarów do pracy. Z tego względu okres kwalifikacji lub/ i pierwszych miesięcy pracy weryfikuje możliwości terapeutyczne na tym etapie.

Podobnie jak w przypadku wcześniejszych etapów rozwojowych, nawet bardziej, stworzenie i prowadzenie grupy terapeutycznej ma swoje wymagania, dlatego grupy te zbierają się rzadziej niż u dzieci i czasem wymaga to czekania na grupe tak dobraną żeby wszyscy w niej z siebie krozystali. grupy te nie mogą być duże- do 6-8 pacjentów a czasem do 3-4.

Podobnie- pacjent może nie być gotowy na prace w grupie i przez jakiś czas trzeba będzie go do niej przygotować. Terapie dorosłych, podobnie jak wcześniej są bardzo zindywidualizowane ale też bardziej niż u dzieci zależne od realnego wysiłku w dojeżdżanie, obecność i zaangażowanie.

Często istotnym elementem terapii dorosłych, z uwagi na narastające  objawy psychiatryczne ( tym bardziej jeśli pacjent nie był długo w całościowej terapii stworzył szereg objawowych kompensacji)  jest zaopiekowanie lekowe objawów wytwórczych utrudniających codzienne funkcjonowanie, na jakiś czas a więc współpraca z psychiatrą, który rozumie kwestie psychoterapii neurorozwojowej.

Do kwalifikacji terapeutycznej ( opisu bieżącego funkcjonowania według wykształcenia oraz doświadczenia zespołu, ustalenia możliwości pacjenta) potrzebnych jest na tym etapie- 6 spotkań indywidualnych i 6 grupowych w sytuacji pacjenta z diagnozą, zakończonych omówieniem .  Terapeuci mogą poprosić o spotkanie z rodzicami lub partnerem/rką, te decyzje są indywidualne, służą lepszemu poznaniu możliwości terapeutycznych i blokad rozwojowych, a za tym oszczędzają czas terapii, pozwalają podjąć odpowiedzialne decyzje i spriorytetyzować cele.

2. Prowadzimy diagnozy neurorozwojowe różnicowe ( różnicowanie spectrum w diagnozach dorosłych).

W przypadku diagnozy różnicowej ASD ( ASC) niezbędne są spotkania indywidualne ( 8) oraz grupowe (8)  zakończone omówieniem. Tu może być konieczne spotkanie z partnerką/partnerem lub wywiad z rodzicami jeśli jest to możliwe. Takie wskazania ustala się indywidualnie. 

W przypadku osób dorosłych różnicuje się diagnozy neurorozwojowe ASD (ASC) z ADHD, zaburzeniami osobowościowymi, traumą, zaburzeniami więzi, zaburzeniami dysocjacji czy zaburzeniami genetycznymi. 

Z tego względu niezwykle ważnym jest żeby w diagnozach uczestniczyli psychoterapeuci i neuroterapeuci. Potrzebny jest czas ich trwania ( kilka do kilkunastu tygodni) oraz solidne badanie mentalizacji i procesów podtrzymywania więzi, skutecznie odróżniających wspomniane obszary diagnostyczne. Specjalistyczna diagnoza rozpoznaje i opisuje pacjenta w obszarze neuropsychologicznym, rozwoju osobowości oraz rozwoju mentalizacji i rozumienia społecznego w tym regulacji emocjonalnej , regulacji komunikacji niewerbalnej  i rozumienia oraz realizacji relacji.

3. Prowadzimy terapią par osób wśród których 1 lub 2 osoby są w spectrum.

Do terapii par w której spotykamy się z neuroróżnorodnością potrzebna jest specjalistyczna wiedza na temat psychoterapii systemowej oraz wieloletnie doświadczenie i wiedza na temat ASC na różnych etapach rozwojowych. Są to wąsko wyspecjalizowane terapie. Mamy te możliwości.