Autyzm – diagnoza i terapia
Osoby z autyzmem mają do przejścia o wiele dłuższą drogę w rozumieniu świata, emocji i socjalizacji niż większość z nas. Są to nietypowe dla większości osób ścieżki, szczególnie jeśli chodzi o sposób komunikacji, przetwarzania informacji, organizacji zachowania, możliwości nabywania wzajemnych i bliskich relacji z ludźmi, ze względu na utrudnienia w rozwoju mentalizacji, regulacji emocjonalnej oraz niewerbalnej . Uważne przebywanie z dziećmi, młodzieżą i młodymi dorosłymi w spectrum jest fascynującą i pokorną nauką o człowieku i jego rozwoju. Jednocześnie często bywa wyzwaniem, wymagającym rodzicielstwem. Podobnie wymagająca jest diagnoza i terapia. Wymaga wielu lat specjalizacji i łączenia dziedzin. W zależności od rodzaju funkcjonowania osoby w spectrum potrzebują różnorodnego wsparcia w nawiązywaniu i utrzymywaniu adekwatnego, tj. wzajemnego i bliskiego kontaktu z innymi z uznaniem obu stron, stymulacji rozwoju, rozumienia i radzenia sobie z różnicami, mentalizacyjnymi wyzwaniami na którym buduje się każdy rozwój, regulacją, świadomości siebie.
Wiemy jednak że dla rozwoju osób ze spectrum we współczesnym świecie, w terapii i edukacji, szczególnie wczesnej, możemy zrobić bardzo wiele. Przeszkodami jest stereotypowa wiedza, moda na rozumienie oraz podtrzymywanie systemowe tego co można wypracowac w układzie nerwowym i umyśle przy akceptacji neuroróżnorodności.
Częstą sytuacją z którą spotykamy się od lat jest trudnośc w rozumieniu że każdy rozwój- neurotypowy i nieneurotypowy przechodzi ważne etapy i od nich i wypracowanych możliwości na nich zależą dalsze, w tym bardzo wazne dojrzewanie. Od tego jak zostanie poprowadzona osoba w spectrum oraz Jej rodzina zależec będzie Jej dojrzewanie, pojawienie się w umyśle wyższych stanów mentalnych, integracja emocjonalno-poznawcza która jest konieczna do regulowania emocji, możliwośc realnej samodzielności, pojawianie się objawów psychiatrycznych w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości ( za tym realny potencjał rozwoju zawodowego i podejmowania pracy, obowiązków dorosłości), możliwości wchodzenia w związki oraz sens życia.
Pomoc dla osób w spectrum i ich rodzin.
Każda osoba, także ta rozwijająca się w spectrum jest inna, każda ma swoje doświadczenia, które na nią wpływają, możliwości, ograniczenia, preferencje i rodzinę. Nie spotkaliśmy dwóch takich samych osób w spectrum w naszym szerokim doświadczeniu spotkań z setkami dzieci, młodzieży i dorosłych.
Jednocześnie wiemy, że dobra terapia to świadomość mechanizmów mózgowych trudności neurorozwojowych jak i procesów psychologiczno-społecznych, pojawiających się w rozwoju. Wymaga innych specjalizacji niż skończone studia psychologiczne. Pełne doświadczenie rozwojowe zdobywamy gdy zaczynamy wchodzić w kontakt, próbować budować więź z bliskimi, światem, gdy zaczynamy się uczyć i chcemy wpływać na ludzi. W tych sferach zauważamy różnice w rozwoju w spctrum.
W STER realizujemy i tworzymy standardy wielopoziomowej terapii osób z neuroróżnorodnością, które mają na celu łagodzenie deficytów na poziomie indywidualnym, ale także pracowanie z systemem rodzinnym i edukacyjnym nad adekwatnym rozumieniem charakterystyki funkcjonowania w zależności od etapu i możliwości rozwoju, co jest potrzebne, jak w każdym rozwoju do tego żeby stawia adekwatne wymagania rozwojowe.
W ten sposób zapobiegamy usztywnianiu rozwojowych nieadekwatności, objawów, roli słabszego, poprawiamy funkcjonowanie, budujemy potencjał i poczucie wpływu. Wyposażamy.
Wiemy w jaki sposób stymulować rozwój, tak aby samodzielność w życiu dorosłym była możliwa w jak największym zakresie; nie tylko praktycznym, ale samoświadomościowym i przede wszystkim relacyjnym. Jak każda terapia wymaga to pracy i odpowiedzialności za siebie, wcześniej za rozwój dziecka, rodziny.
Z tych względów od kilku lat decydujemy się na systematyczne łączenie terapii poznawczo-behawioralnej, neuroterapii z psychoterapią opartą na kontakcie, więzi i w procesie, a za tym; tworzenie i realizowanie wysokich standardów specjalistycznej pomocy w terapii autyzmu, szczególnie wysokofunkcjonującego.
W miarę potrzeb zapewniamy wsparcie także rodzeństwu osób w spectrum.
Pracujemy z dziecmi od 2,5 roku życia do dorosłości, do 35 r.ż.
Towarzyszenie dzieciom, młodzieży i ich rodzinom przez kilka lat na różnych etapach rozwojowych pokazuje, że nie jednostronne, a uważne i wielorakie podejście sprawdza się i buduje rozwój, siłę dziecka i rodziny. Wsparcie rodziny wymaga zaangażowania i motywacji do pracy nad relacjami, które będą się zmieniać w zależności od momentu w terapii. Usamodzielnianie, praca nad komunikacją i myśleniem u dziecka z autyzmem wymaga zmian w rodzinie, przez co przeprowadzają terapeuci. Dziecko funkcjonujące przede wszystkim w rodzinie, poprzez swoje umiejętności, ale także deficytowe obszaru wchodzi w interakcje rodzinne mogąc podtrzymywać swoje trudności. Odpowiednia praca rodzinna nie pozwoli na to, razem z pracą wykonaną w gabinecie, umożliwi przejście na kolejne etapy rozwojowe z wyposażeniem neuronalnym bez obaw regresji w układzie nerwowym. Rodzina uczy się w jaki sposób stawiać wymagania między sobą, tak, żeby układ nerwowy dziecka wzmacniał to co jest wypracowywane na terapii. Takie zmiany odznaczają się trwałością.
Do tej pory każda osoba z którą mieliśmy okazję pracować konsekwentnie, zaskoczyła nas mimo swoich trudności. Przyjemność z podjętych wyzwań w terapii nie przychodzi zwykle szybko, ale daje dłuższe efekty, większą elastyczność rozwoju i obopólną satysfakcję.
