Intensywna Interakcja

Intensywna interakcja (Intensive Interaction). Angielska metoda terapii psychologicznej skoncentrowanej na osobie. Stosowana głównie w terapii osób z autyzmem i zaburzeniami rozwojowymi. W Polsce nowatorska, w Anglii rozwijana od 1980 kiedy Melanie Nind and Dave Hewett, tworzyli ją pracując w szpitalu w Harperbury z dziećmi z zaburzonym rozwojem; deficytami komunikacji, zaburzeniami sensorycznymi, neurologicznymi oraz zaburzeniami zachowania.
Intensywna interakcja jest metodą opartą na relacji, której celami są: zwiększenia przyjemności z i udziału pacjenta w komunikacji, akceptowanie, dzielenie i budowanie wspólnego pola uwagi, rozwijanie umiejętności naprzemienności w komunikacji,  rozumienia i używania kontaktu wzrokowego i sygnałów niewerbalnych, świadomość znaczenia i stymulowanie intencjonalności wokalizowania, nauka regulacji poziomu pobudzenia.

Jest metodą rozwoju relacji, zaangażowania komunikacyjnego, zaufania i uwazności. Do realizacji potrzebny jest jedynie wyszkolony terapeuta i osobne, najlepiej dyskretne pomieszczenie. Neurologiczną podstawą skuteczności metody zajął się dr Peter Coia, tłumacząc jej efektywność działaniem neuronów zwierciadlanych w płatach czołowym i ciemieniowym, które biorą istotny udział w nabywaniu umiejętności językowych, nauce interakcji społecznych, rozwoju teorii umysłu.

Wyszkolona w I.I przez Dave’a Hewettaw UK w 2008r.   Katarzyna Seremak, z  prawie dziesięcioletnim  doświadczeniem w prowadzeniu jej z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi, głównie z autyzmem, Z.Aspergera, zaburzeniami  na wczesnym  etapie rozwoju i niepełnosprawnością wprowadziła ją do STER i Krakowa.